Renovaties en bouwputten

Je kent ze wel. Het zijn vaak wat oudere mannen die voor een hek waarachter een grote renovatie plaatsvindt. Aangezien ik in de stad woon, weet ik alles van renovaties en bouwputten. Daar bedoel ik niet mee dat ik veel over renovatieprocessen weet. Slechts dat ik regelmatig langs bouwterreinen fiets. Inmiddels kan ik diverse voertuigen herkennen en identificeren. Is het ene project eindelijk klaar, dan begint er elders in de stad weer een nieuwe. Het is even omfietsen, maar op een gegeven moment raak je ook daar aan gewend. Maar voor een bepaald type man kunnen er dus niet genoeg bouwputten.

Bijna elke keer als ik langs een werkplaats kom, zie ik er wel een staan. Eindeloos turend naar de plek en het werk dat wordt verricht. Het valt op, omdat de meeste stadsbewoners juist proberen er zo snel mogelijk langs te komen of eigenlijk dus proberen er zo snel mogelijk weg van te komen. En dan staat er daar een man die er juist speciaal voor naartoe gekomen lijkt. Want een tijd werden er vlak voor mijn deur funderingswerkzaamheden uitgevoerd en als ik dan opnieuw langs mijn raam liep en naar buiten keek, zag ik steeds dezelfde man staan.

Fascinatie

Het fascineerde me. Wat was er zo boeiend aan een bouwkuip? Zag hij iets dat ik niet kon zien? Misschien waren het mensen die al hun leven lang in die stad woonden en het moeilijk vonden dat er weer iets in het stadsbeeld zou veranderen? Of zouden ze het proces gewoon heel interessant vinden? Met andere woorden: probeerden ze te ontrafelen waar ergens in het proces de planning zich bevond? Probeerden ze vervolgens te achterhalen wat de volgende activiteit zou zijn die ondernomen zou worden en bleven ze dan kijken of ze gelijk hadden? Of zouden ze er juist al alles van weten? Waren ze aan het controleren dat het allemaal wel goed ging? Konden ze op elk moment iets gaan roepen naar de bouwvakkers, omdat ze iets over het hoofd zagen? Of was het een kwestie van heimwee naar hun eigen werkverleden en hadden ze zelf in het vak gezeten? Het kon natuurlijk ook een kwestie van pure fascinatie zijn en bewondering voor hoe het werk werd uitgevoerd, bewondering voor de wagens en apparatuur dat ingezet werd.

Beweging

Ik had natuurlijk een keer naar zo’n man toe kunnen lopen en het kunnen vragen, maar ik was bang dat ik dan zou storen. Het ziet er namelijk bijna meditatief uit dat eindeloze staren naar hoe een kipper middenin de stad wordt geleegd en hoe er met kranen gemanoeuvreerd wordt. Ik vermoed dat ze stiekem hopen zelf ooit zo’n kipper aan te schaffen, nieuw of tweedehands. Dat is tegenwoordig immers niet zo moeilijk meer. Er zijn genoeg websites te vinden die trucks, kippers en vrachtwagens aanbieden.
En toen dacht ik het ineens te begrijpen. Het was hetzelfde als kijken naar hoe de golven van de zee over elkaar heen schuiven of het turen naar dansende vlammen in de open haard. Het is heerlijk rustgevend naar een continu bewegende scène te kijken. De beweging lijkt op het eerste gezicht weinig voor te stellen, totdat je beter kijkt en ziet dat het steeds net anders is. Middenin de drukke stad vinden deze mannen op eigen wijze een moment van ontspanning. Fantastisch!